e devletten aile hekimi değiştirme
Aile doktoru, ulusun sağlık sistemini tanımlayan temel terimdir. Her vatandaşın bir aile doktoruna ihtiyacı vardır ve çoğu insan kendi mahallesindeki sağlık sistemini tercih eder. Bu nedenle sağlık sistemi genellikle yerel makamlar tarafından yürütülür. Ancak bazı ülkelerde, tüm vatandaşlarına teşhis ve tedavi için eşit fırsatlar sunan bir ulusal sağlık sistemi vardır. Tüm tıp meslekleri, çalışmalarını ve işlerini nasıl yönettiklerini yöneten özel yasalar altında çalışır. Temel olarak, tıp mesleklerini çevreleyen herhangi bir sorunu anlamak için onları yöneten yasaları anlamak gerekir.
Dr. E Devlet Taner-Devlet (1860-1940), 1935’te Dahiliye Nazırı olan Osmanlı tabip ve siyasetçisidir. Nazır olarak asıl görevi, siyasi kumpaslara bulaşanların ailelerini devletten devlet hapishanelerine nakletmekti. Bu transferi gerçekleştirmesinin nedeni, ülkenin devlet güvenlik organlarının güvenliğini artırmak ve ulusun aile yapısı içindeki potansiyel muhaliflerin sayısını azaltmaktı. Esasen, aileleri devletten kendi üyelerini daha yakından ve daha yetkin bir şekilde inceleyebilmek için kendi İçişleri Bakanlığına nakletti.
Aile doktorlarının eyaletleri nakletmelerinin en yaygın nedeni, bu ailelerin içindeki belirli aileleri veya bireyleri tedavi etmekten bıkmış olmalarıdır. aileler. Yaygın hastalıkları etkili bir şekilde nasıl tedavi edeceklerini bilirler, ancak olağandışı veya nadir durumların teşhisinde özellikle iyi olmayabilirler. Bazıları, komşularıyla aralarında kan davası varsa veya devam eden bir çatışma varsa, onlara davranmamayı da seçecektir. Bu şekilde, kendileri için sorun yaratabilecek insanları tedavi etmekten mümkün olduğunca kaçınabilirler.
Aile hekimlerinin yaptığı bir diğer önemli değişiklik de hekimlik yapmayı seçtikleri yerdir. Tipik olarak, kötü bir çatışma içinde oldukları insanların yanında çalışmak istemezler. Bu şekilde, çözümlenmemiş şikayetleri olabilecek insanları kızdırmaktan kaçınabilirler. Bunun yerine, yaşadıkları yerden uzakta çalışmayı seçebilirler, böylece hastalar onları görmek için çok uzak mesafeler kat etmek zorunda kalırlar. Bu, hastaların hem paraya hem de zamana sahip olmasını gerektirecek, bu nedenle gerekirse randevular aylar öncesinden planlanabilecektir.
Aile hekimlerinin uygulama alanlarını seçerken değiştirdikleri bir diğer şey de yaş sınırlarıdır – ancak herkes bu değişikliği yararlı görmese de . Birincisi, 35 yaşından küçük doktorlar genellikle 55 yaş ve üstü doktorlardan daha fazla para kazanıyor. Ayrıca, daha yaşlı doktorların erişemediği genç doktorlara karşı açılan davalarda zamanaşımı süresi vardır. Bununla birlikte, daha genç aile doktorları tipik olarak daha yaşlı olanlardan daha az deneyimlidir ve daha genç hastalarda tehlikeli semptomları fark etme olasılığı daha düşüktür. Bu nedenle, aile doktorları değişikliğin hasta güvenliğini nasıl etkileyebileceğini anladıkları sürece yaş sınırlarını değiştirmenin faydaları vardır.
Çoğu seyahat rehberi, bir kişinin normal bakım için en az altı ayda bir doktora görünmesi gerektiğini, ancak iki kez ihtiyaç duyabileceğini önermektedir. kanser veya diyabet gibi ciddi durumlar için yıllık kontroller.
Aile doktorları, etik davranış ve yapabilecekleri değişikliklerle ilgili katı düzenlemelere uymalıdır. nerede tıp uyguladıkları veya yeni hastalar için hangi yaş sınırlarını belirledikleri ile ilgili. Ayrıca, komşularına kişisel olarak düşmanlık veya kin beslemeden etkili bir şekilde davranabilmeleri için devletleri ne zaman transfer etmeleri gerektiğine ilişkin yasalara da bağlı kalmalıdırlar.